In 2011 hebben er in Nederland 1.100 ongevallen plaatsgevonden waarbij de veroorzaker van het ongeval is doorgereden. Vaak werd een slachtoffer met letsel achtergelaten. Het is het Openbaar Ministerie (OM) en de politie het afgelopen jaar slechts gelukt om een klein deel van de daders op te sporen. Ter illustratie zijn er in 2011 niet meer dan 63 van 1.100 doorrijders voor de rechter verschenen en berecht voor het letsel dat zij hadden veroorzaakt. Het is belangrijk dit percentage te verhogen zodat minder letselschade slachtoffers de dupe hiervan zijn.
Informatie meest belangrijk
De belangrijkste oorzaak voor het lage slagingspercentage van de politie is het gebrek aan informatie. Denk hierbij aan zaken als kentekens en signalementen. Zonder toegang tot deze informatie houdt het voor de politie meestal snel op. Wil een slachtoffer aanspraak kunnen maken op een letselschade vergoeding, dan is het noodzakelijk om de identiteit van de dader te achterhalen.
Om de pakkans op deze daders te vergroten is het belangrijk dat slachtoffers en getuigen signalementen, kentekengegevens en foto’s van het ongeluk opslaan en overdragen aan de politie.
Helaas blijken de gevolgen voor de slachtoffers van dit soort ongelukken vaak groot. Ongeveer 15% van de slachtoffers raakt zwaargewond en houdt letsel over aan het ongeluk. Voor deze slachtoffers volgt vaak een langdurig traject van herstel en revalidatie, met soms een blijvende handicap tot gevolg.
